Music_Sheet__by_Soukster

Να ένα εξαιρετικό θέμα προς συζήτηση, το οποίο συνάντησα πολύ πρόσφατα σε ένα γκρουπ για κειμενογράφους στο οποίο συμμετέχω (LinkedIn). Υπάρχει κόσμος που εργάζεται ακούγοντας μουσική και άνθρωποι που η μουσική απλώς τους αποσυντονίζει. Η μουσική γενικά.

Προσωπικά, δεν μπορώ καν να κατανοήσω πώς γίνεται μια μελωδία δίχως στίχους (είτε είναι instrumental, είτε soundtrack, είτε κλασική, είτε ambient) να μπερδεύει κάποιον, αλλά πάω πάσο.

Όταν εργάζομαι, επιλέγω τη μουσική που θα ακούσω, το εάν τη θέλω σαν background ή για να ερεθίσει τις σκέψεις μου (αναλόγως το στάδιο που βρίσκομαι), την ένταση και το είδος βάσει του κειμένου που έχω να γράψω. Ή γενικότερα της εργασίας που θέλω να υλοποιήσω. Όταν χρειάζομαι ένταση ή έχω πολύ πιεστικά deadlines και θέλω να σπρώξω τον εαυτό μου να γράψει και να σκεφτεί γρήγορα, επιλέγω συνήθως electronica. Όταν είμαι στο στάδιο της έρευνας, προτιμώ instrumental ήχους, είτε από ταινίες, είτε ambient. Όταν έχω να δουλέψω κάποιον «δύσκολο» πελάτη, ο οποίος απαιτεί αυστηρή πένα και πιο άχρωμο concept, συχνά ακούω κλασική, μεσαιωνική ή κέλτικα.

Η μουσική καθοδηγεί υποσυνείδητα το τέμπο μου και την προσοχή μου. Γνωρίζοντας ποιο είδος πετυχαίνει τι, σε μένα, επιλέγω ανάλογα.

Βρίσκω ότι η ησυχία, η οποία δεν μπορεί να είναι σχεδόν ποτέ απόλυτη, όπως και οι φυσικοί ήχοι, μάλλον αποσπούν παρά βοηθούν. Και σίγουρα, προτιμώ σε μικρότερο βαθμό μουσική η οποία εμπεριέχει στίχους, όταν εργάζομαι. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση, υπάρχουν αρκετές εξαιρέσεις, ευτυχώς!

(Πηγή φωτογραφίας: Soukster.deviantart.com)