Ο όρος “reusable content” ή ελληνιστί «επανάχρηση περιεχομένου» αποτελεί ορολογία πολύ σύγχρονη και μια στροφή της αγοράς, είτε προς πολλαπλές χρήσεις του ιδίου πράγματος είτε προς επανάχρηση ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας, δίνοντάς της με αυτό τον τρόπο έναν πιο… αιώνιο, πολύτιμο, χρήσιμο χαρακτήρα, κόντρα στο προσωρινό και το εφήμερο∙ το ευτελές.

Στην ίδια πλατφόρμα σκέψης, ο όρος επανάχρηση περιεχομένου μπορεί κάλλιστα να τοποθετηθεί δίπλα στη λέξη «κειμενογραφία». Τα κείμενα, όπως λέει και το ρητό «τα γραπτά μένουν», είναι παντοτινά. Δημιουργώντας κείμενα, πάσης φύσεως και χρήσης, που να μπορούν να σταθούν και στο μέλλον (άμεσο ή μακρινό), που να εξυπηρετήσουν τον πελάτη και την επιχείρησή του για πολλά-πολλά χρόνια, και που να «διαβλέπουν» τρόπον τινά την πορεία, την εξέλιξη και την επιτυχία του, δίνουμε μια προστιθέμενη αξία (added value) στον πελάτη και τη δουλειά μας.

Η μαγκιά είναι να μπορείς να γράψεις τέτοια κείμενα που, με τη σειρά τους, να μπορούν με μικρές μετατροπές να λειτουργήσουν αξιόλογα τόσο στην παρούσα φάση όσο και σε μερικά χρόνια από τώρα

Η μαγκιά και το έξτρα βήμα πάνω σε αυτό, είναι όταν μπορείς να γράψεις τέτοια κείμενα, τα οποία όχι μόνο είναι αποτελεσματικά και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διάφορα μέσα και μορφές (π.χ. σάιτ, δελτίο Τύπου, newsletter, φυλλάδιο), αλλά κυρίως που μπορούν, με μικρές μετατροπές (ελαφρύ rewriting, ρετουσάρισμα) να λειτουργήσουν αξιόλογα τόσο στην παρούσα φάση όσο και σε μερικά χρόνια από τώρα.

Με αυτή την έννοια, ο πελάτης νιώθει ότι «αγοράζει», ότι αποκτά περιεχόμενο το οποίο έχει διάρκεια, είναι ευέλικτο κι εξελίξιμο, ακριβώς όπως η επιχείρησή του. Έτσι, πείθεται συνάμα ότι ο ρόλος του επαγγελματία κειμενογράφου δεν είναι προσωρινός, μα αποτελεί πολύτιμο συνεργάτη κι ότι η αρωγή του είναι πράγματι σημαίνουσα κι αναντικατάστατη.

(Πηγή Φωτογραφίας: berkozturk.deviantart.com)