Μα δεν είναι γλειφιτζούρι… Κάποια στιγμή, είναι πρακτικά σημαντικό το να αποδεχτούμε όλοι όσοι ζούμε από το διαδίκτυο, πως ό,τι ποστάρεται σε αυτό δεν μας ανήκει. Αντιλαμβάνομαι ότι ακούγεται τελείως άδικο -ή και ανιδιοτελές κατά
ανοιχτότητα
Θυμάμαι ακόμη την πρώτη φορά που ανακάλυψα από σπόντα τα κείμενά μου -αυτούσια μάλιστα- σε άλλο σάιτ. Έκτοτε, τα κείμενά μου, εκείνα που συστήνουν τον διαδικτυογράφο σε κάθε ενδιαφερόμενο, υποψήφιο πελάτη, κλάπηκαν ξανά και ξανά,