Δεν θα μπω καν στη διαδικασία να αναφερθώ στους χαλεπούς, απερίγραπτους καιρούς που βιώνουμε, σε παγκόσμιο επίπεδο. Το δίλημμα παραμένει, ίσως εντονότερο από ποτέ: υπάλληλος ή φριλάντζας;

Σε χώρες όπως είναι η Αμερική, ο freelancer είναι μια ιδιότητα απολύτως θεμιτή, αποδεκτή, φυσιολογική, ανταγωνιστική. Στην Ελλάδα, χρόνια τώρα, ο ελεύθερος επαγγελματίας μοιάζει περισσότερο με ερασιτέχνης, με χασομέρης, με χομπίστας παρά με σοβαρός επαγγελματίας. Κι όμως, ειδικά όπως είναι σήμερα τα πράγματα με τις προσλήψεις, τις συνθήκες ιδιωτικής εργασίας και τους μισθούς, αρκετοί έχουν στραφεί προς τη δημιουργία δικής τους «επιχείρησης» ή επαγγελματικής στέγης.

Κυρίως στο χώρο της δημοσιογραφίας, που τα πάντα και κυρίως η ποιότητα και το ίδιο το λειτούργημα συρρικνώνονται μέρα με τη μέρα, το να στραφεί κάποιος προς το freelancing ακούγεται δελεαστικό.

Θα φτιάξω την πελατεία μου, λοιπόν, τον κύκλο μου, θα συνεργαστώ, θα συνεταιριστώ, και θα γράφω κείμενα με εμένα αφεντικό του εαυτού μου. Γίνεται; Φυσικά! Το θέμα είναι αν το αντέχει η ιδιοσυγκρασία σου, η υπομονή και κυρίως η επιμονή σου, το ένστικτό σου που θα σε οδηγήσει σε συγκεκριμένες αποφάσεις και ο τρόπος που δουλεύεις. Γιατί πέρα από οτιδήποτε άλλο, ο υπάλληλος εργάζεται –συνήθως- πενθήμερο, ο φριλάντζας κειμενογράφος ή δημοσιογράφος, όμως, δεν έχει ωράριο ούτε περιορίζεται στις 5 μέρες τη βδομάδα.

Το να στραφεί κάποιος προς το freelancing ακούγεται δελεαστικό. Αντέχεις να είσαι freelancer; Όχι στην τσέπη, στην ψυχή!

Τουναντίον: Αν είσαι ελεύθερος επαγγελματίας κειμενογράφος, ορίζεις εσύ μεν το χρόνο σου όπως και τους πελάτες σου, όμως να ξέρεις ότι αν έχεις πράγματι δουλειά, θα εργάζεσαι 6 μέρες τη βδομάδα στα σίγουρα, και γύρω στις 10-11 ώρες. Θέλει πολύ κυνήγι, αυτοπεποίθηση, γερά νεύρα κι ευελιξία το να οργανώσεις την πελατεία σου και σίγουρα, οι εξωτερικές συνθήκες που δεν έχουν να κάνουν απαραίτητα με εσένα και τη δουλειά σου, επηρεάζουν μονίμως το αν θα έχεις projects ή τσου.

Για μένα, η απόλυτη επιτυχία ενός freelancer σημαίνει ότι έχεις φτιάξει, καθιερώσει, πείσει και διασφαλίσει έναν καλό κύκλο πελατών, με τους οποίους έχεις σταθερή, μόνιμη, ποιοτική κι αμοιβαία συνεργασία και σχέση. Με αυτή την έννοια, περιορίζεις όσο γίνεται την επιρροή των εξωτερικών παραγόντων όπως είναι η οικονομική κρίση κι η ανασφάλεια, και συγκεντρώνεσαι στο δημιουργικό κομμάτι, ξεφεύγοντας από το εξουθενωτικό κυνήγι του βιοπορισμού.

Και πάλι όμως, επειδή αρκετοί νέοι συνάδελφοι με ρωτούν εάν αξίζει να μπουν σε αυτό το χώρο, σε αυτό τον τρόπο δουλειάς, η απάντησή μου, πέρα από το κομμάτι της επιβίωσης, είναι: Αντέχεις να είσαι freelancer; Όχι στην τσέπη, στην ψυχή!

(Πηγή Φωτογραφίας: AlexanderJansson.deviantart.com)