Όροι όπως “premium content”, “digitally literate” ή “digital activists” ακούγονται πολύ… fancy, no? Έχουν βέβαια την εφαρμογή τους και μπορείς να παίξεις με την αποκωδικοποίηση του νοήματός τους. Σίγουρα ο ψηφιακός εγγραμματισμός είναι κάτι παραπάνω από αυτονόητος, σήμερα. Ξαφνικά οι εγκυκλοπαιδικές, ψηφιακές γνώσεις, αυτό που αλλιώς θα λέγαμε «σφαιρικές γνώσεις» ή «το πανεπιστήμιο της ζωής», στην ηλεκτρονική πραγματικότητα εκτιμούνται δεόντως.

Ο ψηφιακός εγγραμματισμός είναι εκείνος που, επαγγελματικά, διασφαλίζει ότι έχεις… επαφή με το σύγχρονο περιβάλλον. Μπορείς να «διαβάσεις» ηλεκτρονικά, να «μιλήσεις» ηλεκτρονικά.

Η εξειδίκευση αμείβεται σίγουρα, όπως και η εξτρά μόρφωση γύρω από ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, τεχνολογία κλπ.. Όμως, παρατηρώ μια στροφή προς τις Ψηφιακές Γνώσεις, γενικού περιεχομένου. Σχεδόν σε όλες τις δουλειές, ζητούνται ψηφιακά προσόντα που ξεκινάνε με την ανανέωση περιεχομένου στα μέσα κοινωνικά δικτύωσης και την απλή μορφοποίηση κώδικα (π.χ. μέσω Dreamweaver) και φτάνουν στο CRM (customer relationship management) και το CMS (σύστημα διαχείρισης περιεχομένου).

Ο ψηφιακός εγγραμματισμός είναι εκείνος που, επαγγελματικά, διασφαλίζει ότι έχεις… επαφή με το σύγχρονο περιβάλλον. Μπορείς να «διαβάσεις» ηλεκτρονικά, να «μιλήσεις» ηλεκτρονικά, να «ανταλλάξεις», να «συζητήσεις», να προβείς σε «συναλλαγές», να χτίσεις ψηφιακό προφίλ και να το διαχειριστείς. Πλέον, το ψηφιακό μας αποτύπωμα είναι ο δεύτερος (ή ο πρώτος;) εαυτό μας.

Γι’αυτό και είναι τόσο σημαντικό, ακόμη κι εμείς οι κειμενογράφοι να έχουμε γενικές ψηφιακές γνώσεις, όχι μόνο κατά την επαγγελματική μας ενασχόληση, αλλά και στον προσωπικό μας χρόνο. Η συγκεκριμένη αγραμματοσύνη, μοιάζει να είναι χειρότερη από την κυριολεκτική…

(Πηγή Φωτογραφίας: jojoMALFOY.deviantart.com)