Σε κανέναν δεν αρέσει η Απόρριψη· προσωπική ή επαγγελματική. Από την άλλη, σε όλους αρέσει η δυνατότητα Επιλογής. Τα δύο άκρα. Θεωρώ πολύ σημαντικό, επαγγελματικά, να είσαι ευέλικτος. Να ακούσεις τον πελάτη σου και βάσει όσων αποκωδικοποιείς -πάντα- να του προτείνεις τις δυνατότητες εκείνες που ταιριάζουν στο δικό του προφίλ, την ιδιοσυγκρασία -πολύ σημαντικό- στους δικούς του ρυθμούς και τις ανάγκες, φυσικά.

Είναι ουτοπικό να πιέσεις έναν ιδιαιτέρως εσωστρεφή πελάτη να βουτήξει εξαρχής στον κόσμο των social media και να επενδύσει αδρά στο συγκεκριμένο Μάρκετινγκ concept. Από την άλλη, οι περισσότεροι πελάτες -κακά τα ψέματα- θέλουν να τους καθοδηγήσεις. Άλλωστε γι’αυτό σε προσεγγίζουν.

Θεωρώ, όμως, ότι μέσα σε αυτή τη συνεργασία -όσο κι αν διαρκέσει-, είναι θεμιτό να τροφοδοτήσεις τη χημεία σου με τον πελάτη, δίνοντάς του την ευκαιρία να απορρίψει κάποιες από τις ιδέες σου [ή ακόμη και δικές του!]. Όχι, μονάχα σε ψυχολογικό επίπεδο ώστε να νιώσει ότι έχει τον έλεγχο -ξέρω, ακούγεται πιο «σατανικό» από ό,τι είναι- αλλά κυριότερα, για να ασχοληθεί, να εμπλακεί. Αυτό που πολύ απλά στα Αγγλικά ονομάζουμε “engage”. Κι ενώ συνήθως το χρησιμοποιούμε για τους ίδιους τους χρήστες ή υποψήφιους πελάτες μας, εδώ ισχύει για τους πελάτες-επιχειρηματίες.

Δίνοντάς του την επιλογή απόρριψης κάποιων από τις προτάσεις σου, ενεργοποιείς τη συμμετοχή του, γεγονός που θα βοηθήσει εξαιρετικά το δικό σου έργο

Αυτή, λοιπόν, η μαγική λεξούλα, το “engagement”, καταλήγω ότι σηματοδοτεί και στον ψηφιακό κόσμο την επιτυχία ή αποτυχία μιας επιχείρησης που συνάμα είναι ένα brand. Ο πελάτης έχει την ευκαιρία να ασχοληθεί, να συνεργαστεί, να συλλέξει τις πληροφορίες που θα του ζητήσεις, να σκεφτεί τι θέλει να κάνει ή να αποφύγει, να αφιερώσει τελικά χρόνο στη σωστή σου προετοιμασία, πριν κατασταλάξεις και ξεκινήσεις να δουλεύεις το περιεχόμενο της ιστοσελίδας του.

Δεν μιλώ, σε καμία περίπτωση, για ασφυκτική παρουσία του πελάτη εφόσον συμφωνηθεί το πλαίσιο συνεργασίας και ξεκινήσουν να δουλεύονται τα κείμενα. Μιλώ για το «πριν». Ο πελάτης, εάν είναι ώριμος επαγγελματίας, πρέπει να βρει χρόνο και διάθεση να μελετήσει, να παρέχει, να ακούσει, να κατανοήσει και να διαλέξει. Ακόμη κι αν σου δώσει την εν λευκώ επιλογή κι ευθύνη του τελικού αποτελέσματος -όπως μου έχει συμβεί ίσως στις περισσότερες περιπτώσεις-, σε προδιαθέτει διαφορετικά όταν είναι πλήρως αδιάφορος κι απόλυτα θετικά, όταν θα δείξει συνέπεια, ενθουσιασμό, συμμετοχή. Δίνοντάς του την επιλογή απόρριψης κάποιων από τις προτάσεις σου, ενεργοποιείς τη συμμετοχή του, γεγονός που θα βοηθήσει εξαιρετικά το δικό σου έργο.

Άρα, μια εμπεριστατωμένη, εις βάθος, αρχική συζήτηση, η παρουσίαση εξατομικευμένων ιδεών κι ακόμη, το να δώσεις στον πελάτη τη δυνατότητα να διαλέξει ακόμη και «μικρά» πράγματα, όπως είναι ο ενικός ή ο πληθυντικός, ή να του προτείνεις δυο τίτλους αντί για έναν, πολύ πιθανό να τον κινητοποιήσουν να καταλάβει τον αντίκτυπο που έχει και θα έχει η συνεργασία σας, για πολλά-πολλά χρόνια μετέπειτα.

(Πηγή φωτογραφίας: lingvistov.com)