Ξεκινώ από τον μικρό κανόνα, πως όταν κανείς αναλαμβάνει την προσαρμογή (adaptation) κειμένου από μια γλώσσα στην άλλη, είναι θεμιτό και πολύτιμο, μητρική του να είναι η γλώσσα στην οποία αποδίδει το κείμενο και όχι το
νοηματική απόδοση
Ιδίως στην Αμερική, όπου ανθίζει (και χρυσοπληρώνεται) το επάγγελμα του κειμενογράφου (copywriter), είθισται η εξειδίκευση. Δηλαδή πέρα από τη γενική γραφή, όπου κάποιος επαγγελματίας μπορεί να αναλάβει παντός τύπου κείμενο (παντός καιρού copywriter), συνήθως οι






![To be a freelancer or not to be [that is the scary part!]](https://blog.diadiktyografos.gr/wp-content/uploads/2016/02/ed39d0dc09dee83001c52268502d1b53-270x180_c.jpg)
Κάνοντας… προθέρμανση πριν την ανάληψη δύσκολης θεματολογίας
Αρθρογραφία τύπου… τα memoirs μου!
Τόλμα να φτιάξεις ομάδα Kριτών των κειμένων σου!
Άλλο «γράφω καλά», άλλο «γράφω όμορφα».
Χρέωση ανά λέξη… seriously?!