Είναι νέα μόδα και είναι όσο δεν πάει αντι…μαρκετίστικη, αναποτελεσματική και με αντίθετα αποτελέσματα. Το τελευταίο διάστημα, που λες, διάφορα digital agencies ζητάνε για λογαριασμό πελατών τους να γράψω άρθρα (ghost writing). Τέλεια! Έλα όμως που η πρόταση τελειώνει με το «να είναι γύρω στις 700 λέξεις!». Και κάπου εκεί μου πέφτει το σαγόνι.

Στα αλήθεια τώρα: Ποιος θα διαβάσει άρθρο 700 λέξεων; Θέλω να πω, το θέμα δεν είναι να το αναγνώσει καν μέχρι τη μέση. Το πρόβλημά μου κι ο «εφιάλτης» είναι ότι γνωρίζω πως το κοινό που θα πάρει στα χέρια του το ψηφιακό περιοδικό (μπλογκ), δεν θα ξεκινήσει καν να διαβάζει. Γιατί πολύ απλά θα τρομάξει από τον όγκο του κειμένου! Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τα απομνημονεύματά σου…

Εσύ θα διάβαζες ένα άρθρο έκτασης 700+ λέξεων; Αλήθεια πες!

Βεβαίως και τα γραφεία δεν ζητάνε τις 700 λέξεις έχοντας (μόνο) τον αναγνώστη στο μυαλό τους. Ούτε κατά διάνοια. Να ‘ναι καλά το SEO, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι το Μάρκετινγκ που προσφέρουν στον πελάτη τους θα δουλέψει καλύτερα εάν δώσουν ένα μεγαλύτερης έκτασης κείμενο. Διαφωνώ κάθετα! Όχι μόνο δεν βγάζει νόημα σε ένα τόσο μεγάλο άρθρο (με αρχή-μέση-τέλος) να «πυροβολήσεις» με όρους και λέξεις-κλειδιά, αλλά κατ’εμέ είναι σα να εκδικείσαι τον εαυτό σου! Ούτε αναγνωστικό κοινό θα κερδίσεις, ούτε το άρθρο θα βγει ελκυστικό κι ενδιαφέρον -μάλλον ανιαρό και φλύαρο-, ούτε τον SEO στόχο θα ικανοποιήσεις. Μα 700 λέξεις, φίλε μου;

Το ιδεατό για πυκνογραμμένα άρθρα, για μένα, είναι η έκταση να κυμαίνεται γύρω στις 450 λέξεις κι εφόσον χρειάζεται, ένα θέμα να σπάσει σε δύο μέρη. Και φυσικά, ενδιάμεσα πολλοί μεσότιτλοι και ίσως και quote.

(Πηγή φωτογραφίας: manasrah.deviantart.com)